حضرت علی (ع) ، نفس حضرت رسول (ص) طبق آیه ی 61 آل عمران و روایات اهل سنت

خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید:

فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ. آل عمران/61

هرگاه بعد از علم و دانشی که (در باره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما نفوس خود را دعوت کنیم، شما هم نفوس خود را؛ آنگاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.

مسلم روایت میکند که: ولما نزلت هذه الآية فقل تعالوا ندع أبناءنا وأبناءكم دعا رسول الله صلى الله عليه وسلم عليا وفاطمة وحسنا وحسينا فقال اللهم هؤلاء أهلي.

صحیح مسلم - کتاب فضائل الصحابة - باب من فضائل علی... - ح 4420

http://library.islamweb.net/newlibrary/display_book.php?bk_no=1&ID=1128&idfrom=4490&idto=4498&bookid=1&startno=2

این حدیث در صحیح مسلم آمده است و رد کردن آن به هر دلیلی که باشد ، نزد اهل سنت مردود است چرا که ایشان تمام روایات این کتاب را حدود 1200 سال است که صحیح می دانند و رد کردن ولو یک روایت از این کتاب ، موجب بطلان عقیده ی 1200 ساله خواهد شد و این نیز موجب بطلان مذاهب مکتب سقیفه و باز شدن پرونده ی سیاه صحابه. حدیث مباهله در کتب اهل سنت از حدود 15 صحابی روایت شده است که نشان از تواتر آن دارد:

http://www.al-milani.com/farsi/library/lib-mas.php?booid=44

حاکم نیشابوری می گوید:

وَقَدْ تَوَاتَرَتِ الأَخْبَارُ فِي التَّفَاسِيرِ ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ ، وَغَيْرِهِ ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَخَذَ يَوْمَ الْمُبَاهَلَةِ بِيَدِ عَلِيٍّ , وَحَسَنٍ , وَحُسَيْنٍ وَجَعَلُوا فَاطِمَةَ وَرَاءَهُمْ ، ثُمَّ قَالَ : " هَؤُلاءِ أَبْنَاؤُنَا وَأَنْفُسُنَا وَنِسَاؤُنَا ، فَهَلُمُّوا أَنْفُسَكُمْ وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَكُمْ ، ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ

اخبار در تفاسیر متواتر است از ابن عباس و غیره که رسول خدا (ص) در روز مباهله دست علی (ع) و حسن (ع) و حسین (ع) را گرفت و فاطمه (س) را هم در پشت سر آنها قرار داد ، سپس فرمود: اینها أَبْنَاؤُنَا وَأَنْفُسُنَا وَنِسَاؤُنَا می باشند پس ای اهل کتاب أَنْفُسَكُمْ وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَكُمْ را بیاورید سپس مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.

معرفة علوم الحدیث - ذکر النوع السّابع عشر... - ص 50 ذیل حدیث 74

http://library.islamweb.net/hadith/display_hbook.php?bk_no=595&pid=313643&hid=74

بعضی ها می گویند مراد از أنفسنا ، مردان هستند حال آنکه أبناءنا هم مشمول مردان است! و نیز شبهه میکنند که مراد از أنفسنا خود حضرت رسول (ص) است حال آنکه این عقیده هم با ظاهر آیه در تضاد است زیرا دعوت کردن خود معنایی ندارد و هم با روایات صحیح در تضاد است زیرا پیامبر (ص) امام علی (ع) را همراه خود برای مباهله بردند. بعضی ها هم قیاس می کنند و می گویند أنفسنا در این آیه مثل قلوبکما در آیه ی 4 تحریم است که این قیاس مع الفارق است زیرا در آیه ی مباهله با توجه به روایات ، أنفس در أنفسنا یک نفس است (و نا هم خود پیامبر (ص) می باشد) و از جهت اتمام حجت جمع بسته شده است تا فردا نگویند که چون آیه یک نفر را گفته بود برای همین پیامبر ، علی را بردند و قطعا اگر اجازه ی بردن افراد بیشتری بود ، ابابکر را هم با خود به مباهله می بردند! در آیه ی 4 تحریم نه اتمام حجت اینچنینی وجود دارد و نه از باب احترام است فلذا هرگز نمی توان قلوب در قلوبکما را یک قلب تصور کرد. بعضی ها هم می گویند اگر واقعا علی (ع) نفس پیامبر (ص) بود آیا با محرم خود ازدواج کرد؟! می گوییم محرم از رحِم مادر ریشه می گیرد و محرمیت تولد از یک رحِم است که در اصطلاح معنایش گسترده تر است. 

دلالت آیه بر خلافت بلافصل

آیه ی مباهله با راه های مختلفی خلافت بلافصل را اثبات میکند ؛ از جمله:

اول: قرآن می فرماید:

مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ أَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ... . توبه/120

سزاوار نیست که اهل مدینه، و بادیه‌نشینانی که اطراف آنها هستند، از رسول خدا تخلّف جویند؛ و برای حفظ جان خویش، از نفس او (امام علی علیه السلام) چشم بپوشند!

همانطور که می دانیم تخلف نکردن از پیامبر (ص) و یاری کردن آن حضرت وظیفه ی هر مسلمانی است ولی در این آیه تأکید روی کسانی است که می توانند استوانه ی خلافت را از جای خود منتقل کنند. 

دوم: محمد بن طلحه شافعی می گوید طبق آیه ی مباهله ، هر آنچه که برای نفس رسول خدا (ص) ثابت باشد مثل اولی بودن بر مومنین ، سید آنها بودن و... برای امام علی علیه السلام نیز ثابت خواهد بود.

مطالب السئول فی مناقب آل الرسول - ص 97

http://shiaonlinelibrary.com/الكتب/3702_مطالب-السؤول-في-مناقب-آل-الرسول-ع-محمد-بن-طلحة-الشافعي/الصفحة_94#top

ترجمه ی محمد بن طلحه شافعی:

ذهبی درباره ی وی می گوید:

العلامة الأوحد ... الشافعی ... برع في المذهب وأصوله ، وشارك في فنون ... تزهد وقد ترسل عن الملوك ، وولي وزارة دمشق يومين وتركها ، وكان ذا جلالة وحشمة

علامه ی یگانه و شافعی مذهب بود. در مذهب و اصول آن استاد و کامل شد و در فنون مختلف مشارکت نمود. زهد پیشه ساخت و از پادشاهان دوری گزید. وزارت دمشق را دو روز بر عهده گرفت و سپس آن را ترک کرد. او دارای جلال و حشمت بود.

سير أعلام النبلاء - الطبقة الخامسة و الثلاثون - ابن طلحه - ج 23 ص 293

http://library.islamweb.net/newlibrary/display_book.php?idfrom=6110&idto=6110&bk_no=60&ID=5956

***دارقطنی روایت میکند که امام علی (ع) در شورای شش نفره به این آیه استدلال کردند.

الصواعق المحرقة - ج 2 ص 454

http://islamport.com/w/aqd/Web/2580/436.htm 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: